Happy Hogmanay

Terugblik op een fijn 2014!

 

Veertig

Afgelopen weken is er weinig geblogd. Niet dat er niets te delen viel; integendeel. Maar ik worstel met het feit waartoe deze blog dient. Ruim een jaar geleden begaf ik mij voor het eerst in blogland. Veel inspiratie kreeg ik van alle andere blogjes. Ik volg(de) veel: blogs over wonen, blogs over naaien, blogs over van alles... En omdat ik wat wilde delen, begon ik dus ook met bloggen.

 

Het voelde als een schrijver die met een verhaal in z'n hoofd zit: het moet verteld worden! Beeldend kan ik mij beter uiten dan schrijvend, dus werden het vaak foto's die ik plaatste. Redelijk anoniem en dus vrij van alles wat me soms op andere social media tegenstaat: kijk mij een fantastisch leven hebben.... 

 

Maar langzamerhand begon die anonimiteit minder te worden. De berichten die ik plaatste op Facebook en op mijn blog begonnen door elkaar te lopen. Niet dat dat heel erg was, maar ik kon steeds minder verzinnen wat de meerwaarde van deze blog zou zijn. Of is...

 

Of toch wel? Want die redenen die ik had om toentertijd een blog(je) te beginnen zijn er nog steeds: ik wil een verhaal vertellen in de vorm van foto's. Dat is een gevoel die ik niet kan of wil onderdrukken. Maar welk verhaal vertel ik op Facebook en welk verhaal vertel ik op mijn blog? Ik ben er nog niet over uit....

 

Afgelopen weken is er dus weinig geblogd. Maar heb niet stil gezeten. Integendeel. Lief en ik hebben onzer beider veerstigste verjaardag gevierd in de grote stad. 

 



Woensdagmiddag

Warm en comfortabel

Het weer is omgeslagen. De dagen worden korter en regenbuien trekken over. Het is buiten grauw en grijs. Binnen is het warm en comfortabel. De houtkachel gaat aan. Herfst is dan nu echt begonnen.

 

Voor Noor maakte ik een gevoerd bontjasje (patroon online gekocht bij Knippie). Aangezien de werkomschrijving van Knip(pie) soms erg beknopt kan zijn voor de beginnende naaister, was enige nadere uitleg nodig (dank, dank N.) Maar daarna was ik wel erg content met de gevoerde mouwen! Tussen de buien door werd er in de tuin geposeerd.

 

 

 

 



 

 

 

 

Primeur

Jaja, het werd tijd! Eindelijk naaide ik iets voor mijzelf. Uit de LMV (herfst/winter 2013) koos ik de Harlequin; een eenvoudig jurkje met duidelijke uitleg! Het blauwe wollige stofje komt uit Nederland. Poseren is trouwens ook een hele kunst, evenals het scherp stellen van de camera door de fotograaf :-) !

 

Welkom

Van de enorme hoeveelheid hortensiabloemen die mijn tuin rijk is, maakte ik een herfstkrans voor op de voordeur.

 

Vijftig tinten herfst

Vooruit!

Tijdens vakanties komen bij mij altijd weer goede voornemens opborrelen. De totale ontspanning waar ik dan verkeer zorgt ervoor dat er ruimte komt voor allerlei creatieve ideeen. Er beginnen plannetjes op te borrelen of ik krijg plots een heldere kijk op bepaalde zaken. Positieve onrust.

Deze positieve onrust zorgde er ook voor dat deze zomer belangrijke knopen werden doorgehakt. De werkgever van manlief bevestigde definitief dat ons verblijf in Schotland komend zomer ophoudt. Terugkeer naar Nederland blijkt onvermijdelijk. Lang heb ik hier wel rekening mee gehouden, maar tijdens de zomer kwam dan toch ook het besef dat komend jaar alles 'voor de laatste keer' is. Laatste keer herfst in Schotland, laatste keer dit, laatste keer dat.... 

Maar zo wil ik dit jaar niet leven! Het was én is nog steeds een voorrecht om hier te mogen wonen. Opgeborrelde plannetjes staan dat niet in de weg! Dus bijzonder fijn dat we nog een heel jaar van alles nog mogen beleven in Schotland!

Bonnie Scotland

 

 

 

 

 

 

Roze flodder

Voor de zomervakantie maakte ik voor Noortje een lekkere flodderbroek (Knippie 3-2014). Mijn eerste creatie met tricot!! Wachtend op de ferry naar Orkney werd er geposeerd.

Vijf maal vijf (5)

Kleine dingen waar ik vandaag erg gelukkig van werd. De zelfgemaakte slingers voor mijn jarige dochter (alweer 9 jaar!!). De eerste bloem in één van de komkommerplanten. De tomaatjes die alsmaar groter en groter worden. Mijn eerste 'La Maison Victor' (wat een leuk blad!!!! Ik heb gelijk de twee voorgaande edities ook gekocht) die mijn ouders uit Nederland hebben meegenomen. En de kleurrijke boeketjes die iedere keer weer uit eigen tuin komen. De vijfde, tevens laatste, dag van de fotomarathon.